کابلهای شبکه

کابل جفت پیچ خورده

با تغییرات بسیار از کابل کواکسیال ، سرانجام در دهه‌‌ی 1990 کابل جفت پیچ خورده به‌عنوان کابل استاندارد اینترنت ظهور کرد که سرعت آن در آغاز 10 مگابیت بر ثانیه بود و با نام Cat3 نیز شناخته می‌شد. بعدها نوع بهبود یافته آن با سرعت 100 مگابیت بر ثانیه با نام‌های Cat5 و Cat5e به بازار آمد و متعاقب آن سرعت‌های بالاتر آن ساخته شد که تا 10 گیگابیت بر ثانیه می‌رسید. کابل‌های جفت پیچ خورده اترنت حاوی حداکثر 8 سیم است که به صورت دو به دو به هم پیچ خورده‌اند تا اختلال الکترومغناطیسی به حداقل برسد.

دو نوع اصلی کابل جفت پیچ خورده وجود دارد که عبارتند از: جفت پیچ خورده بدون پوشش یا UTP و جفت پیچ خورده‌ی دارای پوشش یا STP.

در کابل‌های اترنت مدرن از  سیم کشیUTP استفاده می‌شود، چون قیمت آن پایین‌تر است در حالی که سیم‌ و کابل STP را می‌توان در انواع دیگر شبکه‌ها از قبیل FDDI یافت.

دیگر انواع کابل شبکه

بعضی متخصصان شبکه از عبارت کابل پچ برای اشاره به کابل‌های مستقیم شبکه استفاده می‌کنند. کابل پچ کواکس و فیبر نوری نیز موجود است. آن‌ها مشخصه‌های فیزیکی مشابهی با دیگر انواع کابل شبکه دارند، اما کمی کوتاه‌تر هستند.